2009 – Jacques de Leeuw

De stoutmoedige leeft gelukkig

De Mercur d’Or/LOF-prijs voor publiekstijdschriften is een prooi voor Jacques de Leeuw. Hij was nog maar 22 jaar toen hij in 1958 zijn eigen uitgeverij oprichtte. Anno 2009 kunnen we zonder overdrijven concluderen dat Jacques de Leeuw een groot stempel heeft gedrukt op het uitgeefvak in het na-oorlogse Nederland.

‘Mister Audax’ bewandelde het klassieke pad: als 14-jarig Tilburgs jochie begonnen met het rondbrengen en aan de man brengen van kranten en tijdschriften, daarna uitgegroeid tot flamboyante uitgeefmagnaat die het vak meerdere malen herijkte. “Ik laat een prachtig bedrijf achter, dat zo sterk is als een boom. En bomen kunnen drie-, vierhonderd jaar oud worden.”

Jacques de Leeuw heeft zijn passie voor uitgeven altijd gekoppeld aan een meer dan gezonde belangstelling voor logistiek. In zijn diensttijd zag hij hoe je rollend materieel met militaire precisie op de plek van bestemming kunt krijgen. Dit inspireerde hem tot het opzetten van een uitgeefbedrijf dat, zoals dat later ging heten, de ‘keten’ ten volle zou benutten. Hij begon met het uitgeven van leesportefeuilles, daarna richtte hij zich op het uitgeven en verkopen van boeken en tijdschriften. In 1966 probeerde De Leeuw via distributiebedrijf De Vrijbuiter (later omgedoopt tot Betapress) grip te krijgen op de logistieke kant van het uitgeefproces. Hij bedacht een distributiemethodiek die nog altijd staat als een huis. Begin jaren zeventig volgden diverse overnames, waaronder die van Weekend.

Los van de tussenhandel

Zo groeide Audax uit tot een mediaconcern dat niet alleen boeken en tijdschriften uitgeeft, maar ook een sleutelrol speelt als het gaat om distributie (Betapress) en verkoop (de AKO-winkels). Audax maakte zich zodoende los van de tussenhandel en detailhandel en nam het heft in eigen hand, met een verzesvoudiging van het aantal Nederlandse en Belgische verkooppunten – en internationale bewondering – tot gevolg.

❛De Mercur d’Or/LOF-prijs voor publiekstijdschriften vanwege zijn grote verdiensten voor het uitgeefvak. Door zijn lef en visie heeft hij het uitgeefvak in Nederland vernieuwd en geprofessionaliseerd.❜

De lijst van tijdschriftentitels die in de loop der jaren in Audax’ kraamkamer het levenslicht zagen, is lang en indrukwekkend: van Vriendin en Girlz! Tot Glossy en PriMO. Via overnames van concurrerende partijen werd Audax eigenaar van onder meer AvantGarde, HP/De Tijd, Aktueel, EOS, Party en talloze andere titels. Selfmade man De Leeuw tekende hoogstpersoonlijk voor het ontwerp van het Audax-hoofdkantoor in het Brabantse Gilze, van waaruit de twaalfhonderd medewerkers het concern van ‘Mijnheer De Leeuw’ bestieren. Eigenzinnig als hij is, weigerde hij Audax naar de beurs te brengen en waakte hij immer over de zelfstandigheid van zijn bedrijf. Hoewel hij inmiddels niet meer als CEO aan de touwtjes trekt, heeft De Leeuw als voorzitter van de aandeelhouders, nog altijd veel invloed bij ‘zijn’ Audax. De Stichting Jacques de Leeuw, opgericht in 1993, waakt niet alleen over de continuïteit van het concern, maar voert ook een veilheid aan maatschappelijke projecten uit.

De jury van de Mercur d’Or/LOF-prijs voor publiekstijdschriften kwam unaniem tot het oordeel dat Jacques de Leeuw deze oeuvreprijs toekomt. Vanwege de grote verdiensten die De Leeuw heeft voor het uitgeefvak. Vanwege het feit dat hij door zijn lef en visie het uitgeefvak in Nederland heeft vernieuwd en geprofessionaliseerd. En vanwege De Leeuws maatschappelijke verdiensten. Dankzij zijn levensmotto, vir audax vir beatus est, heeft Jacques de Leeuw het ver geschopt. Oftewel: De stoutmoedige leeft gelukkig.

TERUG